Przeskocz do treści

Cieszę się...

... bo dwoje zakochanych ludzi
jest wspaniałym dowodem na to,
że całość może być doskonalsza,
niż jej poszczególne części.
Sam człowiek czuje się zagubiony;
przy drugim człowieku czuje,
że jego życie może być
wypełnione pokojem, czułością i radością.
                                                                                           Maroon Garrety

chyba mimo tego padającego śnieżku wiosna idzie, bo cos budzi sie we mnie większa chęć na życie
doszłam dziś to tak wspaniałego wniosku (też nie mam o czym myśleć w pracy tylko o niebieskich migdałach ), że człowiek dzięki miłości rozkwwita, najpierw powoli, prawie z niedowierzaniem, a potem coraz mocniej i piękniej i ile radości to daje nie tylko jemu, ale też wszystkim dookoła:). Miłość to zaraźliwa choroba...
pierwszy raz spotkałam człowieka - mężczyznę, który chce bym się rozwijała, bym była mądra właśnie dla Niego, bym mimo wszystko trzymała sie swoich zwariowanych zasad, mimo że są dla Niego trudne do zrozumienia, On chyba mnie po prostu akceptuje taką jaką jestem naprawde, choc często sama nie wiem kim jestem . Chyba sama dla siebie jestem zagadką, terenem nieodkrytym...
zagrałam w końcu dziś pierwszy w konkursie o bilety do kina na " wyznania gejszy" , ciekawe czy mi się uda wygrać
Książka była superrrrrrrr, chyba muszę ja jeszcze raz przeczytać, mam nadzieję, że film równie mocno mi się spodoba:)
podoba mi sie ta pisanina:)
pozdrowionka

miłośc to dziwna "impreza" daje tak wiele radości, szczęscia i jednocześnie niepewności... podoba mi się ten stan:)
wierzę w miłość i w jej siłę, że miłością można wiele wyleczyć, milość ma uzdrawiającą moc, mam cichutką nadzieję, że pokochałam kogoś tak mocno by Go uleczyć... tylko czy ta osoba pokochała mnie? Jeśli nie to ciągnąć to jest bez sensu, bo do tanga trzeba dwojga, nieprawdaż?
ale, że ja jestem optymistką, więc.... wszytsko się może zdarzyć, gdy głowa pełna marzeń, gdy tylko czegoś pragniesz, gdy bardzo chcesz.. a ja bardzo chcę
to zadziwiające, że potrafię i umiem tak długo z kimś rozmawiać, sama siebie zaskakuję. Cóż człowiek jest tajemnicą nieodkrytą, nawet dla siebie, zawsze znajdą się w człowieku tereny nieodkryte.. pięknie to Pan Bóg wymyslił:)
czekam niecierpliwie wieczorku, by móc posłuchać Jego głosu, śmiechu i tych wszystkich niewypowiedzanych głośno myśli..  a jeszcze bardziej czekam weekendu by móc sie zobaczyć i nacieszyć się swoją bliskością...
to czyste szaleństwo...